Ex-Türk Henkel Nevizade'de
Posted by izzet GUVENILIR | Posted in Nevizade, Türk Henkel | Posted on Pazar, Mayıs 16, 2010
Ex-Turk Henkel
Bangkok' taki otellerde çok sayıda turist mahsur kaldı.Yazı için televizyonun açık olduğu çalışma odasında masama oturduğumda bunları duydum NTV kanalından. Doğal olarak uzun yıllar boyunca aynı uluslararası firmada yakın olarak çalıştığım ve 2 yıldan bu yana aynı firmanın Bangkok taki kardeş firmasında görevli olarak bulunan arkadaşımı merak ettim. Onu Skype den aradım, yanıt vermiyor. Daha sonra tekrar denemek üzere aramayı bıraktım. Bugün Pazar belki Bangkok dışında bir yerlere dolaşmaya gitmiş olabilir.
Bazı büyükelçilikler (galiba ABD büyükelçiliği) vatandaşlarına ülkeyi terk etmelerini tavsiye ediyor.
Aslında masama yazmak için oturduğumu söylemiştim daha önce. Ama televizyondaki haberler yazmak üzere karar verdiğim ana konuya başlamamı geciktirdi. Bir de bugün Türkcell Süper Lig şampiyonu belli olacak, onunla ilgili Şükrü Saraçoğlu stadı civarından görüntülü haberler de dikkatimi dağıtmaya devam ediyor. Çünkü kızımla birlikte bu maça gitmeyi düşündük ama bilet bulmanın çok zor olacağını düşünerek vaz geçtik. Artık saat 20:00 de Digitürk ün karşısına çakılacağız.
Neyse gelelim ana konumuza; iki gün önce yani Cuma akşamı yılda genellikle iki kez yaptığımız üzere, yirmi iki senelik profesyonel çalışma hayatımın neredeyse tamamınında –on yedi sene- çalıştığım internasyonel firmada benzer çalışma deneyimine sahip arkadaşlarımla buluştuk. Geçen kasım ayında elli kişilik kalabalık bir grup oluşturan eski çalışma, ama ebedi arkadaşlarım bu kez yirmi beş kişi olarak bir araya geldik. Gelemeyenlere, gelmeyenlere inanın bir şey söylemek istemiyorum. İçinde bulunduğumuz, sürdürdüğümüz yaşamın çok değişik koşulları olabilir, oluyor… İnanıyorum ki, 2004 yılının Ekim’ inde kurduğumuz yahoo’ daki grubumuza kayıtlı olan seksen çalışma arkadaşımızın tamamı buluşma yemeklerimizde bulunmaktan memnun oluyor.
Bu yemeklerin organizasyonunu arkadaşlarımdan biriyle paylaşıyorum genellikle, bu defa bana Özcan Kırcı eşlik etti. Ve onun gençlik yıllarından esintilerin buluştuğu Nevizade sokaktaki Demdah’ta güzel ve bol mezeler eşliğinde lezzetli bir yemek yeme şansını yakaladık. Diğer taraftan gelen arkadaşlarımızın yemek kalitesinden ziyade yıllarını paylaştıkları arkadaşları daha açıkçası geçmişleriyle buluşma, anılarını tazeleme fırsatını aradıklarını net bir şekilde biliyorum. Ancak beslenme güdüsünün önüne kolaylıkla geçen algıladığımız ortak duyguların yanı sıra iyi bir yemek neden olmasın diye düşünüyorum. Ancak bu kez yakaladığımız kaliteyi her buluşmamızda sağladığıızı söyleyemem.
Periyodik olarak bir araya gelen arkadaşlarımızın yapılan sohbeti aradıkları anlaşılıyor. Bir çok yemek gecelerinin geç saatlere uzandığını hatırlıyorum. Bu kez de oldukça doyurucu sohbetlerin gerçekleştirildiğini görüyorum. Her sohbetin içinde bulunmanın mümkün olmadığının farkındayım ancak, arkadaşlarımızın gözünden bazı ipuçlarını anlamak zor olmuyor. Bu defa kendisinden daha önce dinlediğim konuları müzik sesinin izin verdiği ölçüde dinlediğimiz Nejat’ın bir tirat niteliğindeki söylemi gerçekten onun formda olduğu bir zamanı işaret ediyordu. Tiradın konusu firmanın tarihi gibiydi ve bazı arkadaşlarımızın aklına bu tarz yaşanmışlıkların kitap haline getirilmesi gerektiği fikrini düşürdü. Bence de iyi bir fikir, ancak çok sayıda arkadaşımın katılımı gerekir diye düşünüyorum. Ancak böylesi bir durumda edit edilerek kitap haline getirilebilir. Bakalım bu yazıya yorumlar gelecek mi? Yorumların niceliği hangi düzeyde olacak? Her birimizin yorum bölümüne yazacakları gecenin havasını daha iyi ortaya çıkaracaktır.
Exhenkel olarak organize edilen gece için emeği geçenlere çok teşekkür ediyorum. Gerçekten benim için inanılmaz güzel bir geceydi, keyifliydi ve uzun zamandır bahsedildiği gibi yaşam şartlarından dolayı bir araya gelemediğim arkadaşlarımı görüp hasret gidermekten büyük mutluluk duydum. Bu benim katıldığım ilk Exhenkel yemeğiydi ama son olmayacağı konusunda şimdiden (hayati bir sorun olmadıkça) garanti verebilirim. Benim de bu yemekte gözlemlediğim gerçekten herkesin birbirine olan özlemiydi, bu da demek oluyor ki, aslında senede bir iki kez yapılan bu buluşmaların sayısı belki üçe bile çıkarılabilir. Her ne kadar katılım sayısı beklenilen düzeyde olmasa da, sonuç itibariyle ben inanıyorum ki bundan sonraki yemekte arkadaşlar daha fazla katılımcı olacaklardır. Tabii bu benim düşüncem. Bu arada bir konudan daha bahsediliyor ki, çok hoşuma gitti, insanların nostalji yaparken, yada biraz geçmişte yaşananlardan bahsederken farkettim ki! herkesin gerçekten anlatacak bir şeyleri var. Bir kitap yazma fikri gerçekten çok güzel düşünülmüş diyorum. Ancak bu yapılacaksa gerçekler yazılmalı diye düşünüyorum. İstenildiği takdirde 10 senelik Henkel geçmişimde benim de nacizene acısıyla, tatlısıyla ama tüm gerçekleriyle anlatacak bir hikayem olacaktır. Ve bu projede seve seve yer almaya hazırım.. Çünkü gerçekten bu fikir beni heyecanlandırdı...Bu arada sadece tek bir şey söylemek istiyorum sevgili arkadaşlarım hepinize; İyi ki varsınız ve ben iyi ki hepinizi tanımışım:)
Sevgiyle kalın...