vakit çok geç...
Posted by avni engullu | Posted in Avni Engüllü, edebiyat, şiir, üsküp | Posted on Çarşamba, Aralık 08, 2010
 |
yaşım bilmem
belki yedilerde
torunum esma aslının yaşı o kadar şimdi
ishakiye mahallesinde
her yer başkaydı
şimdi bambaşka
eskiden
âmâ hafız abdurrahim'in evi oradaydı.
beyatlı'nın doğduğu evin
selamlığı duruyordu az ilerde
aldı götürdü deprem onu
haremlik yerinde şimdi
arnavut tiyatrosunun sol köşesi
selamlıkla haremlik arasında her kış
dinmek bilmeden yağan kar arasından
yüzüme hüzünle bakarak
şairin geçen gölgesi
şimdi orada yok
yücel'ci adem durakların evi
yakındaydı
kızı ülker'le görüşürüz arada bir
yüzündeki üzüntüyü hissederek
biliyorum sadece o değil
kalan üsküp'lülerin hepsi aynı halde
uzaklarda berlin'de
uzaklarda berlin'de
hümmaşahların hasan'ı dahi aynı dertte
kurşuna dizilen dört yücel'ciden
şuaib efendinin almanya'da oğlu bile
benden geri kalmıyor
üskübüm ah üskübüm diyerek
ishakiye mahallesi eski haline hasret
yenisi yabancı geliyor bana
tek değişmeyen yer
fırıncı milen'in simit poğaça dükkanı
uğrak yerimdir bazen orası
hafız adem selam veriyor
mahzun mahzun
herkeste bir acı
herkeste bir hüzün
gözyaşıdır herkeste alameti iki gözün
kulaklarımda sesi beyatlı'nın
'dönülmez akşamın ufkundayım
vakit çok geç'
hissediyorum şairin şirini
üsküp'lülerin sezdiği kadar
Avni bey, son şiiriniz çok güzel...
Sıhhatle nice güzellerine diyelim.
Teşekkürler dost...
Kısmetse ardı da gelir...
Üsküp şimdi bir alem...
Baki selam